Zdjęcie wykonane ok. 1948 roku z ul. św. Piotra w stronę Rynku – centralnym punktem jest odbudowany już Dom Wagi Miejskiej. Niestety pozostałe z widocznych kamienic (oprócz narożnej Rynek/ul. św. Piotra) zostały rozebrane w latach 1950-1955.
Już w grudniu 1945 roku Zarząd Miejski w Nysie zaplanował rozbiórkę większości budynków w śródmieściu. Powodem była chęć odsłonięcia trzech wg. ówczesnych władz najcenniejszych zabytków – kościoła św. Jakuba, kościoła ewangelickiego tj. św. Barbary oraz tzw. „zajazdu” – prawdopodobnie mowa jest o Domu Wagi Miejskiej. Przy okazji rozbiórki miasto miało możliwość wywiązać się z kontraktów na cegłę pochodzącą z rozbiórki budynków.
Cytat z oświadczenia Zarządu Miejskiego z dnia 27.12.1945 r., które stanowiło odpowiedź na protest Wojewody Śląsko-Dąbrowskiego na wyburzenia zabytkowych budynków w śródmieściu:
„(…)
9/ Wydział Techniczny jest w opracowywaniu projektu planu regulacji miasta, w którym uwzględnia się zachowanie trzech podstawowych, rzeczywiście wartościowych obiektów zabytkowych: kościoła św. Jakuba, kościoła ewangelickiego i t.zw. Zajazdu /które nie tylko należałoby zabezpieczyć, lecz i odbudować/ , odsłonięcie tych trzech obiektów przez wyburzenie wszelkiej bezwartościowej szpetoty, ciasnoty dawnej twierdzy doczepionej do tych obiektów i zastąpienie tego dekoracyjnymi zieleńcami.
(…).”
Niestety ówczesne władze traktowały renesansowe i barokowe kamienice, często z pięknymi XVI i XVII wiecznymi portalami, jako bezwartościową szpetotę…
